Na een drukke week met onder andere gieterwedstrijd, aardig wat werk en elke avond wat te doen, hadden we vrijdagavond laat besloten om de volgende dag naar Villa Tunari te vertrekken. Slechts 4 uur van Cochabamba, maar zo'n ander gebied: erg warm en benauwd, en een stuk meer begroeiing, tropisch dus. Helemaal groen was de omgeving, ook omdat het daar wél vaak regent. In het busje begon het feest al, met z'n zessen lekker muziek luisteren en gek doen en voor je het weet ben je er al! Nadat we een hotel hadden gevonden zijn we af gaan koelen in het zwembad, waar we een paar uur hebben doorgebracht. Vervolgens heerlijke vis gegeten die daar in de rivieren wordt gevangen, gevolgd door een dansje bij de plaatselijke discotheek.

De volgende dag stonden we vroeg op, omdat we om 8 uur 's ochtends een trekking zouden gaan doen in het tropische regenwoud met een gids. Helaas kon hij toch niet die ochtend, dus dan maar even wachten tot 1 uur. Gelukkig maar, daardoor had ik nog even tijd om nieuwe schoenen te kopen aangezien ik m'n loopschoenen was vergeten. En het was het wachten waard! Het begon allemaal toen we de taxi uitstapten bij de rivier, wij keurig onze schoenen uit doen omdat we geen natte sokken wilden, wat later onvermijdelijk bleek te zijn. Vervolgens een bijzondere tocht door de bossen, over haast onzichtbare paadjes langs afgronden waar je de trillingen van in je benen krijgt, over en onder bomen heen klimmen, kleine riviertjes overteken... Uiteindelijk kwamen we bij een klif van ongeveer 5 meter, met een poeltje eronder. Nadat de gids van de klif af was gesprongen konden wij natuurlijk niet achter blijven. Daar lekker gesprongen en gezwommen, met kleren en schoenen aan. Een flinke regenbui kwam ook nog aanzetten, maar dit maakte het niet minder aangenaam. Een klein stukje verderop gingen we vervolgens abseilen. Wat een mooi uitzicht en een schitterende omgeving! Onze tocht zette zich voort door een klein riviertje vol met stenen, af en toe een stukje zwemmend, m'n nieuwe schoenen helemaal nat en vies! Het begon al aardig laat te worden toen we bij de grote rivier aankwamen, maar we zetten door. Even later zijn we verder gegaan over bospaadjes, de bergen op en af in de schemering, terwijl de vuurvliegjes langzaam tevoorschijn kwamen. Na een paar keer in twijfel te hebben gezeten of we wel goed gingen, hebben we het uiteindelijk gevonden en zijn we weer keurig bij het hotel afgezet door de taxi. Even droge kleren aangetrokken en een hamburger verorberd, waarna we een taxi terug naar Cochabamba hebben gepakt. Ik had er veel van voorgesteld, maar dit heeft alle verwachtingen overtroffen! En met slechts 1 horzelsteek en moeie voeten eenmaal thuis heerlijk in slaap gevallen.